среда, 13 октября 2010 г.

Sonuncu şeir

Məni danışmağa qoyma, ...
sözlər korlamasın heç nəyi.
çıxar taxçadakı mavi köynəyini
və ver geyinim...

Məni üşüməyə qoyma, dostum,
soyuq məhv eləyir hər şeyi.
götür içimdəki istəyi
və qoy sənin olsun...

Məni darıxmağa qoyma, dostum,
getmək lazım olur darıxanda...
anlayırsan da -
özünü aparıb getmək...

Məni inciməyə qoyma, dostum,
incimək öldürür adamı
və hamı nəvaziş istəyir
bundan sonra.

Məni dayanmağa qoyma, dostum,
dayansam, deyəcəm hər şeyi...
və heç nəyin dadı qalmayacaq
bundan sonra, anla...

Məni getməyə qoyma, dostum,
qapınını ağzında vida yerinə
geri qayıtmamı istəmirsənsə -
mənim qalmağımı istə -
səssizcə gedə bilim deyə...

Комментариев нет:

Отправить комментарий