Nə payızlar töküldü, nə qədər qışlar dondu,
Hansı yaylar boğmadı məni öz bürküsündə?
Ürəyim yaz yağışı... könlünə necə doldu?
Necə saxladı məni qolların hörgüsündə?
Sən olmayan günlərin cəhənnəmdi bir adı,
Yenə gec sayılmazdı son nəfəsimdə gəlsən...
Ömrüm boyu bilməzdim cənnət varmı, hardadı,
Nə yaxşı ki, gəlmisən, nə yaxşı, göstərmisən.
Gözü qanla örtülür butün damarlarımın,
Nə varsa, səndən bilir, nə yoxsa, səndən görür.
Gülürəm, gülüşümdən boylanır sənin adın,
Ağlayıram, gözümdən nə qədər sən süzülür.
İşığın hardan düşür qaranlıq ömrüm üstə?
Yox, yuxusuz keçmir ki, gecələrim - ağarır,
Sən nə gözəl məlhəmsən, çəkirəm könlüm üstə,
Min ildi qövr eləyən yaralarım sağalır...
