Fərhad Mete - ADAGİO

dünən...
dağıldı sevgi üçbucağı – o getdi, ikimiz qaldıq gecə kafesində
gecə kafesindəki bütün baxışlar üzərimizdəydi sanki
sonra mən bir az sevincək, sən bir az məyus oldun
onun getdiyinəmi, mənimlə qaldığınamı, bilmirəm
səssizcə ağlamaq keçirdi içindən
o isə nə sevindi, nə də məyus oldu,
üstəlik hesabı da ödədi gedərkən

...bəyaz pərdələrlə qapanıb gecəni üç yerə böldük səninlə
yorulduq, bitdik, tükəndik
içimizdə ehtirasın amansızca yatırdığı bir kölə üsyanı
atəşimiz soyudu, beynimiz zəhərli fikirlərlə doldu
yanaşı söndürülmüş siqaret kötüklərinə bənzədik
sonra sən bir az sevincək, mən bir az məyus oldum
onun getdiyinəmi, mənimlə qaldığınamı, bilmirəm
bir bəhanə tapıb hirslənmək də keçdi içimdən,
hirsləndim və getdim ...

bu gün dünənkiylə eyni saatda
gecə kafesiylə evinizin arasındayam,
bəhanəm var sizə gəlməyə - evinizə daha yaxınam
qapında dayanmışam, nə məyusam, nə də sevincək,
çox soyuqdu, acımışam, üşüyürəm
aç qapını, səni deyəsən sevirəm ...