Fərhad Mete - Hələ vaxta var

Hələ vaxt var…
Alatoran…hamı susur…
On yeddi nəfər qalmışıq.
Az sonra- siqnal fişəngindən sonrai
kinci həmlə olacaq qarşıdakı səngərə.

Hələ vaxt var ölənləri saymağa,
sonra bir siqaret yandırıb səni xatırlamağa…
Yadıma düşür, meydan izdihamının içində
düyünləyib hirsimi-hikkəmi,
ən çox da sənə olan sevgimi
yumruq şəklində qaldırmışdım göylərə.
Və o şairin nitqindən sonra«azadlıq» sözünü üç hecaya bölüb
bagırmışdım bagıra bildikcə-nə boyunduruqdan, nə də köləlikdən,
səndən azad olmaq üçün.

Hələ vaxt var…
Axşamları çörək növbələrində
baxışları yerə dikilmiş,
bir-birindən utanan insanların içindəsəni axtarmışdım.
Sonra satıcı xanımın sanki qəsdən
«Bəlkə bu axşam çörək olmadı» sözündən sonra
izdihamdakı «Azadlıq!» bağırtımı xatırlamışdım
və küsmüşdüm sənə olan ehtiyacımdan.
Üstü yaşıl örtüklü şəhid tabutu önündə
cənazə namazı qılarkən
səni istəmişdim ayaqda və səcdədə.
Və bir gün qapınıza gəlib…
Bu da siqnal fişəngi,vaxt bitdi…

Yadda saxlayın – on yeddi nəfər qalmışdıq.
İkinci həmlədən sonra
yenidən sayarsınız ölənləri
və bir siqaret yandırıb xatırlayarsınız -
mən olmasam